Een briefje uit Rolde

Het is een idee dat langzaam groeide, zoals een plant die zich uitstrekt naar het licht. Elke week, meestal op maandag, een briefje uit Rolde schrijven, aan jou, aan wie maar wil lezen. Het hoeft niet groot of belangrijk te zijn. Soms is een gedachte al genoeg.

De wereld draait sneller dan ooit, lijkt het. Nieuws dat over elkaar heen buitelt, volle agenda’s, een eindeloze stroom van dingen die aandacht vragen. Ik vroeg me af: wat als er een plek is waar we even stil kunnen staan? Een moment dat niet vraagt, maar geeft – iets om over na te denken, om te glimlachen, of om gewoon te zijn.

Elke brief zal anders zijn. Misschien vertel ik over iets wat ik heb gezien, iets kleins, zoals een vogel die onverwacht stil bleef zitten, alsof hij de tijd vertraagde. Soms is het een herinnering, een ontmoeting, of een gedachte die bleef hangen. Misschien schrijf ik over een onderwerp dat iedereen lijkt te raken, of over iets dat nauwelijks opvalt.

Ik schrijf niet voor een specifieke lezer, maar toch stel ik me je voor. Jong, oud, of ergens ertussenin. Misschien herken je iets in mijn woorden, misschien ook niet. Dat is niet erg. Het gaat om het moment dat we even samen doorbrengen, jij en ik, verbonden door een paar zinnen.

Ik hoop dat deze maandagen een kleine traditie worden. Dat je ernaar uitkijkt, zoals je kan uitkijken naar een wandeling of een kop thee. Een lichtpuntje aan het begin van de week.

Tot schrijfs,

Jans